opowiadanie
napisane 25.08.2023
Najlepszy prezent, jaki dostałam
Wszystko zaczęło się w wigilijną noc, gdy wszyscy siedzieliśmy razem przy świątecznym stole. Już od rana czułam w powietrzu magię świąt, ale nie spodziewałam się, że otrzymam najwspanialszy prezent w moim życiu.
Gdy nagle wszyscy zaczęliśmy wręczać sobie prezenty, było wesoło i gwarno. Nie mogłam doczekać się, kiedy w końcu dojdzie kolej na mnie. Czułam się jak małe dziecko, które z niecierpliwością wypatruje Mikołaja. Po chwili usłyszałam swoje imię, a na mojej twarzy pojawił się promienny uśmiech.
Otwierając prezent, nie spodziewałam się czegoś wyjątkowego. Moja rodzina zawsze starała się mnie zaskoczyć, więc zawsze byli w stanie wprowadzić mnie w dezorientację. Moje ręce drżały, gdy powoli zdejmowałam kolorowy papier. Kiedy w końcu odsłoniłam prezent, zaniemówiłam.
Przed moimi oczami stanęło olbrzymie pudło. Chciałam wiedzieć, co tam jest, dlatego spieszyłam się, by odszukać w paczce instrukcje i narzędzia do otwarcia. Po kilku chwilach wyjąłem mały prezent, był to kluczyk. Była to tajemnica, którą musiałam rozwiązać. Nie miałam pojęcia, do czego ten kluczyk pasuje.
Po chwili zrozumiałam, że kluczyk otwiera skrytkę w moim domu, ukrytą w niewielkiej szafce. Chociaż nie byłem pewna, co znajduje się w środku, była to jedyna wskazówka, jaką miałam. Natychmiast podążyłam do szafki i umieściłam kluczyk w zamku.
Kiedy otworzyłam drzwiczki skrytki, zaparło mi dech w piersiach. W środku była mapa skarbów. Moje serce zaczęło bić mocniej, przygniotła mnie fala ekscytacji. Byłam pewna, że coś wspaniałego czeka na mnie, jesli tylko będę miała odwagę i determinację, by je odnaleźć.
Zdecydowanym krokiem opuściłam dom i ruszyłam za wskazówkami na mapie. Śnieg świecił błękitem, a jasne gwiazdy na niebie wydawały się promienieć dla mnie. Wędrowałam przez lasy i pola, przecinając rzeki i pokonując górskie szlaki. Nic nie mogło mnie powstrzymać.
Po wielu godzinach doszłam do miejsca na mapie, które wskazywało na skarb. Tam, na końcu tęczowego łuku, leżała skrzynia pełna błyszczących monet i drogocennych klejnotów. Z trudem uwierzyłam w to, co widziałam. To było coś więcej, niż mogłam sobie wyobrazić.
Ciesząc się z mojego osiągnięcia, zdecydowałam się podzielić skarbem ze swoją rodziną i bliskimi przyjaciółmi. To była prezentacja nie tylko dla mnie, ale także dla nich. Widok ich radosnych i zaskoczonych twarzy był najpiękniejszą nagrodą, jakiej mogłam doświadczyć.
Czas żegnać się z tym wspaniałym dniem i powrócić do domu, ale pamięć o tym najlepszym prezencie nigdy się nie wyblaknie. To był po prostu potwierdzenie, jak ważne są mi bliskie osoby, jak bardzo mnie wspierają i kochają. To był prezent, którym mogłam dzielić się z innymi i którym mogę cieszyć się przez całe życie.