O imieninach u Smoka Wawelskiego

Dawno, dawno temu, na wzgórzu w Krakowie stał zamek, w którym mieszkał strachliwy smok. Nazywali go smokiem Wawelskim, a jego imię to Stanisław. Był on wielkim paniczem, którego jedyną radością było jedzenie drobiu, które kradł z pobliskiej wioski. Miał on swoje ulubione miejsce do spoczynku, pod którym znajdował się skarby, którymi gardził. Jednak pewnego dnia pojawił się wokół zamku dziwny ruch. Okazało się, że smok właśnie obchodzi swoje imieniny i wszyscy chcieli wziąć w tym udział. Smok początkowo był przestraszony, ale w końcu zdecydował się przyjąć gości. Zorganizował wielkie przyjęcie, na którym goście byli gościnni przywitani. Wszyscy byli zaniepokojeni, czy smok nie zeżre ich przy grillu lub podczas zabawy. Jednak ten dzień okazał się wyjątkowym momentem dla smoka. W końcu zrozumiał, że może mieć przyjaciół i nie musi żyć w samotności. Zrozumiał, że imieniny to dzień, w którym dzieci i młodzież, z którymi zawsze miał problemy, przychodzą, by złożyć mu życzenia. Zgodnie ze zwyczajem smok dostawał też prezenty - były to najróżniejsze rzeczy, od koszul z wełny po sery i wina. Wszyscy dobrze się bawili, a chłopcy i dziewczynki biegały i skakali po murach zamkowych. Smok Stanisław głośno cieszył się swoim imieninami, kradł kawałki mięsa i kiełbasę, ale nie chciał już nikogo zaatakować - w końcu zrozumiał, że to nie jest właściwe. Był wesoły i szczęśliwy, podziękował wszystkim gościom i obiecał, że na następnych urodzinach będzie jeszcze lepiej. Od tamtego czasu każdego roku na wiosnę organizowane były imieniny smoka, do których przychodzili coraz liczniejsi goście. Każdy chciał spędzić czas u boku smoka i doświadczyć niezwykłej, wręcz magicznej atmosfery związanej z tym wydarzeniem. I tak smok Stanisław stał się symbolem Krakowa i do dziś w dziewiętnasty dzień kwietnia, czyli w dniu swoich imienin, jako zjawisko turystyczne, przyciąga wielu zwiedzających z całego świata.