Perfekcjonizm, samoakceptacja, miłość do siebie, emocje, lęk przed oceną, lęk przed brakiem akceptacji

Kasia miała w sobie wiele siły. Zawsze dążyła do perfekcji i wszystkiego, co najlepsze. Od najmłodszych lat wychowywana była w sposób, który nakłaniał ją do doskonałości. Nieustannie próbowała dążyć do doskonałości, aby osiągnąć akceptację otoczenia. Kasia czuła się zazwyczaj dobrze, kiedy wszystko w jej życiu szło zgodnie z planem. Nieustannie pracowała, aby doskonalić swoje umiejętności i osiągnąć doskonałość. Jednakże uczucie dobrego samopoczucia trwało tylko chwilę, ponieważ wyczekiwała wciąż na akceptację z zewnątrz. Często czuła nagłe falowanie emocji. Lęk przed oceną i brakiem akceptacji były tak silne, że czuła się jakby jej życie kręciło się wokół tego, by osiągnąć doskonałość. Wszystko, co robiła, musiało być wykonane w doskonały sposób. Kasia doszła jednak do wniosku, że jedynym sposobem, by pokonać te emocje, było zacząć akceptować siebie takimi, jakimi jest. Zaczęła pracować nad rozwojem własnej samoświadomości i zrozumieniem swoich uczuć. Zdała sobie sprawę, że akceptacja jest ważniejsza niż perfekcjonizm. Kasia zaczęła doceniać wszystko, co ma i zaczęła mieć więcej miłości do samej siebie. Postanowiła, że będzie czerpać przyjemność z tego, czego się dokonuje, bez konieczności oczekiwania na akceptację z zewnątrz. Dzięki tej zmianie w myśleniu, Kasia zaczęła czuć się prawdziwie szczęśliwa. Odnalazła prawdziwą akceptację, ponieważ uwierzyła w siebie i swoje możliwości.