Spotkanie ze Scroogem z Opowieści wigilijnej

Była to niezwykła noc. Wszędzie unosił się zapach świeżego piernika i choinki. Mieszkańcy wokół wystroili się w najpiękniejsze stroje i wyruszyli na wigilię. Jednak ja, jako jedyne dziecko w okolicy, nie miałam zamiaru iść na spotkanie. Wiedziałam, że może mnie tam czekać spotkanie ze Scroogem z "Opowieści wigilijnej". Kiedy wszyscy wybrali się na spotkanie, zostałam sama w domu. Usiadłam przy kominku i zaczęłam czytać opowieść o Scroogu. Nagle, półmrok pokoju zaczął się rozświetlać, a ja usłyszałam słaby szmer. Był to dźwięk pukania do drzwi. Podeszłam do drzwi i otworzyłam je. Przede mną stał Scrooge. Był bardzo wysoki i szczupły, a jego twarz była pełna smutku. Znałam go z "Opowieści wigilijnej", więc zaprosiłam go do środka. Scrooge usiadł obok mnie i zaczęliśmy rozmawiać. Opowiedział mi o swoim życiu i jego bolesnych wspomnieniach. Mówił o tym, jak chciałby mieć przyjaciół i jak bardzo pragnął miłości. Wspomniał również o tym, jak wielkie szczęście teraz przynoszą mu święta Bożego Narodzenia. Kiedy skończył opowiadać, poczułam, jakbym zobaczyła jego serce. Zrozumiałam wtedy, że Scrooge jest człowiekiem, który bardzo cierpi. Scrooge wstał i powiedział: „Dziękuję ci za twoje słowa i za twoje zrozumienie.” Pożegnaliśmy się i Scrooge odszedł. Kiedy wszyscy wrócili ze spotkań wigilijnych, powiedziałam im o tym, co się stało. Byli zaskoczeni i wzruszeni, a ja wiedziałam, że spotkanie ze Scroogem z "Opowieści wigilijnej" zmieniło mnie na zawsze.