Smok

Był sobie smok o imieniu Ignacy. Miał wielkie, piękne skrzydła, ogromny łeb pokryty lśniącymi łuskami oraz ogon, który miał tyle zwojów, ile pięter miała najwyższa wieża zamkowa. Ignacy zamieszkiwał spokojną dolinę, która była jego królestwem. Smoki z doliny zawsze słuchały Ignacego, bo był mądry, sprawiedliwy i bardzo dzielny. Pewnego dnia, smok i jego podopieczni zostali zaatakowani przez grupę złych ludzi. Chcieli pochwycić smoki i sprzedawać je za ogromne pieniądze. Ignacy stanął w obronie swojego królestwa i zażądał natychmiastowego wycofania się najeźdźców. Wieczorem odbyło się zebranie smoków, na którym ustalono, że najlepszym rozwiązaniem będzie wysyłka posłańca do króla, aby poinformować go o niebezpieczeństwie. Na szczęście smok miał niezwykłą moc – mógł obracać się w srebrną mgłę i tym sposobem przemierzać setki kilometrów w ciągu kilku minut. Ignacy zdecydował się na podróż do króla samodzielnie. Po wielu dniach lotu, Ignacy dotarł do zamku królewskiego i opowiedział królowi o planie złych ludzi. Król był szczególnie zaniepokojony tymi wieściami i postanowił szybko zareagować. Wspólnie z Ignacym zaplanowali wyprawę przeciwko złym ludziom i kompanii. Król dostarczył Ignacemu magiczny miecz, który wskaże drogę do złych ludzi. Ignacy zabrał ze sobą kilka młodych, dzielnych smoków i ruszył tropem złych ludzi. Po kilku godzinach marszu, doszli do składu, w którym przetrzymywano smoki więzione przez ludzi. Ignacy natychmiast zaczął działać i walczyć o wolność swoich przyjaciół. Udało mu się uwolnić wszystkie smoki i pokonać armię złych ludzi. Król podziękował Ignacemu za umiejętności i odwagę. Później zorganizowano wspaniałe przyjęcie na cześć smoków, które walczyły wraz z Ignacym. Od tego czasu smoki żyły w pokoju i bezpieczeństwie, a Ignacy został uhonorowany złotą bransoletą za odwagę i męstwo. Przypominała mu ona o czasach, w których musiał walczyć o wolność swojego królestwa.