O tęczowej alpace, która chciała polecieć w kosmos

Pewnego dnia na pastwisku pojawiła się właśnie narodzona tęczowa alpaka. Była najpiękniejszą ze swojego stada. Miała futro w pięknych odcieniach tęczy, które świeciło w promieniach słońca. Tęczowa alpaka zawsze marzyła o czymś więcej niż tylko o zwykłym życiu na pastwisku. Często patrzyła w niebo, podziwiając latające ptaki i białe chmurki. Kiedy była mała, jej matka opowiadała jej o gwiazdach, planetach i tajemniczym kosmosie. Tęczowa alpaka nie mogła przestać myśleć o tym, jak pięknie musi być tam, gdzie ziemskie grawitacja nie ma już takiego wpływu. Śniła o wirtualnych podróżach w kosmos i czasem nawet udawało jej się złapać taki moment, kiedy czuła wiatr we włosach, jakby właśnie poleciała w kosmos. Jednego dnia alpaka zebrała całą odwagę, żeby powiedzieć o swoim marzeniu innym alpakom. Niestety, zamiast wsparcia i zrozumienia, spotkała się z drwinami i kpinami ze strony innych zwierząt. Nie chcąc zniechęcać się, zdecydowała, że zrobi wszystko, aby jej marzenie się spełniło. Postanowiła wziąć sprawy w swoje ręce i zacząć działać. Przysłuchiwała się ludziom i uczyła się na własną rękę o budowie rakiet kosmicznych oraz o tym, co trzeba zrobić, aby polecieć w kosmos. Mimo wszystkich trudności, jakie napotkała, jednego dnia udało jej się skonstruować swoją rakietę. Wyznaczyła sobie cel: dotrzeć na Księżyc. Wszystkie zwierzęta w obawie, że taka wyprawa zakończy się fiaskiem, próbowały ją zatrzymać, ale tęczowa alpaka była nieugięta. W końcu ruszyła w przestrzeń kosmiczną, a gdy już znalazła się na Księżycu, uroniła łzę szczęścia. To była niesamowita przygoda, która na zawsze zmieniła jej życie. Od tamtej chwili tęczowej alpaki nie trzeba było już długo przekonywać, że warto walczyć o swoje marzenia. Stała się wspaniałym przykładem dla innych, żeby zawsze próbować, działać i nie poddawać się, nawet jeśli wydaje się, że nic nie może nas wesprzeć. Żyła długo i szczęśliwie, a jej historia motywowała niejedno zwierzę do realizacji własnych marzeń.