O chłopcu, który bał się chodzić do przedszkola

Był sobie pewien chłopiec, który nazywał się Tomek. Miał pięć lat i bardzo bał się iść do przedszkola. W każdy dzień, gdy mama ubierała go w ciuchy i przygotowywała śniadanie, czuł pęknięcie w sercu i łzy zbierając się w oczach. Nie chciał zostawiać matki, a jeszcze bardziej bał się, co spotka go w przedszkolu. Jego mama starała się go uspokoić i często opowiadała mu bajki. Najczęściej były to bajki o dzielnych rycerzach, którzy mimo trudności walczyli ze złem i odnosili zwycięstwo. Tomek słuchał uważnie, ale zawsze z przygnębieniem myślał, że on nigdy nie będzie rycerzem i nie odważy się przezwyciężyć swoich obaw. Jeden dzień, kiedy mama odwiodła go do przedszkola, Tomek zaczął płakać i nie chciał wchodzić do budynku. Wtedy zaniepokojona mama zatrzymała się i zaczęła opowiadać mu bajkę o tym, jak mały miś boi się iść do lasu, ale dzielny króliczek namówił go do wyruszenia w drogę. Razem przezwyciężyli swoje lęki i odnaleźli ukryte w ziemi skarby. Tomek przypomniał sobie tę historię i pomyślał, że może uda mu się przezwyciężyć strach i odnaleźć w przedszkolu swoje skarby w postaci nowych przyjaciół i ciekawych zajęć. Zebrał odwagę i wraz z matką wszedł do budynku. Dzieci przywitały go uśmiechem, a pani przedszkolanka zorganizowała ciekawą zabawę. Tomek poczuł, że przedszkole to nie taki straszny wróg, jak mu się wydawało. Każdego dnia stawał się coraz bardziej odważny i chętnie uczestniczył w dziecięcych zabawach. Nauczył się malować farbami, czytać książeczki i nie bał się już samodzielnie angażować w rozmowy z rówieśnikami. Był szczęśliwy i dumny z siebie. Tomek przypominał sobie historię o dzielnym króliczku, który pomógł małemu misiowi zdobyć skarby. Teraz wiedział, że można pokonać swoje lęki, dążąc do szlachetnego celu. Wyobrażał sobie, że ten cel to przemiana w odważnego rycerza i bogatego człowieka. Był pewien, że kiedyś to osiągnie i że jego lęki okażą się jedynie przeszłością.