napisane 12.09.2024
Bezpieczeństwo - podstawa funkcjonowania człowieka, czy przywilej?
Bezpieczeństwo to jedno z fundamentalnych pojęć, które towarzyszy ludzkości od zarania dziejów. W kontekście funkcjonowania człowieka, można je rozumieć na różne sposoby, w tym jako stan wolności od zagrożeń, zarówno fizycznych, jak i psychicznych. W niniejszej rozprawce postaram się odpowiedzieć na pytanie, czy bezpieczeństwo stanowi podstawę funkcjonowania człowieka, czy może jest to jedynie przywilej, dostępny tylko dla wybranych.
Przede wszystkim, warto zauważyć, że bezpieczeństwo jest podstawowym warunkiem egzystencji jednostki. Z perspektywy Maslowa, piramida potrzeb ukazuje, że bezpieczeństwo zajmuje drugie miejsce, zaraz po potrzebach fizjologicznych. Oznacza to, że zanim człowiek zaspokoi swoje wyższe potrzeby, takie jak potrzeba przynależności, szacunku czy samorealizacji, musi najpierw czuć się bezpiecznie. Współczesne społeczeństwo stawia na ochronę praw obywatelskich, co dodatkowo podkreśla, że bezpieczeństwo nie jest tylko kwestią osobistą, ale również społeczną. Gdy jednostki czują się zagrożone, ich zdolność do funkcjonowania w społeczeństwie ulega znacznemu osłabieniu. Przykładem może być sytuacja osób żyjących w strefach konfliktów zbrojnych, które nie mają dostępu do podstawowych środków bezpieczeństwa, co prowadzi do ich marginalizacji i wykluczenia społecznego.
Bezpieczeństwo pełni także kluczową rolę w rozwoju gospodarczym i społecznym. Stabilne otoczenie sprzyja inwestycjom i innowacjom, co z kolei prowadzi do wzrostu jakości życia obywateli. Gdy ludzie czują, że są chronieni przed przemocą, oszustwami czy innymi zagrożeniami, są bardziej skłonni do podejmowania ryzykownych decyzji, które mogą przynieść korzyści im samym oraz całemu społeczeństwu. W tym kontekście, bezpieczeństwo jawi się jako fundament, na którym można budować zrównoważony rozwój.
Jednakże, należy również zwrócić uwagę na aspekt, który sugeruje, że bezpieczeństwo może być postrzegane jako przywilej. Współczesny świat pokazuje, że nie wszystkie grupy społeczne mają równy dostęp do bezpieczeństwa. Bogatsze państwa często dysponują lepszymi systemami ochrony, technologiami oraz infrastrukturą, co sprawia, że ich mieszkańcy mogą czuć się bezpieczniej. Z kolei w krajach rozwijających się, problemy z bezpieczeństwem są na porządku dziennym – od przestępczości, przez korupcję, po problemy z dostępem do podstawowych usług zdrowotnych i edukacyjnych. W takim ujęciu, bezpieczeństwo staje się luksusem, który mogą sobie pozwolić jedynie nieliczni.
Co więcej, w dobie globalnych kryzysów, takich jak pandemia COVID-19 czy zmiany klimatyczne, poczucie bezpieczeństwa staje się dodatkowo skomplikowane. Kryzysy te nie respektują granic geograficznych ani społecznych, ujawniając nierówności i brak zabezpieczeń w wielu aspektach życia. W ten sposób, wiele osób zostaje pozbawionych podstawowego prawda do bezpieczeństwa, co prowadzi do wzrostu napięć społecznych i konfliktów. Tym samym, można stwierdzić, że bezpieczeństwo w dzisiejszym świecie jest nie tylko potrzebą, ale i wyzwaniem.
W konkluzji, bezpieczeństwo jest niewątpliwie fundamentem, na którym opiera się funkcjonowanie człowieka. Jego brak wpływa negatywnie na rozwój jednostek i społeczeństw, co prowadzi do stagnacji i chaosu. Jednakże, w obliczu globalnych wyzwań oraz nierówności w dostępie do bezpieczeństwa, można argumentować, że w pewnym sensie staje się ono przywilejem. Dlatego tak ważne jest, aby społeczeństwa dążyły do tworzenia warunków, w których każdy człowiek, niezależnie od swojego statusu społecznego, miałby możliwość czuć się bezpiecznie. Tylko wtedy możemy mówić o pełnym funkcjonowaniu jednostek i społeczeństw w zgodzie z ich potrzebami.