Inna wersja zakończenia mitu o Pandorze

Dawno, dawno temu, na Olimpie, bogowie zdecydowali, że powstanie istota, która zostanie wysłana na Ziemię, aby przyniosła ludziom szczęście. Tak powstała Pandora, piękna i urocza kobieta, której zadaniem było przynieść na Ziemię pozytywne wartości, które pomogą w życiu ludziom. Jednak, gdy Pandora otworzyła puszkę, z której wyleciały wszystkie nieszczęścia świata, bogowie byli zdezorientowani. Nie wiedzieli, jak ocalić ludzkość przed nieszczęściami, które wydawały się być nieuniknione. Wtedy pojawiła się mądra i dobra bogini Atena. Zaproponowała ona, aby wysłać na Ziemię drugą istotę – Eris, boginię zamętu i chaosu, która od lat żyła na Olimpie w samotności i gniewie. Bogowie zdecydowali, że to dobry pomysł. Eris otrzymała zadanie naprawienia tego, co Pandora zepsuła. Bogini poszła na Ziemię i wplątała się we wszystkie nieszczęścia, które wydostały się z puszką. Jednak na przekór bogom, Eris nie dość, że naprawiła to, co Pandora zepsuła, to jeszcze robiła to w taki sposób, że na Ziemi pojawiły się nowe dobra. Dostatnia ziemia, zielone lasy, rzeki i jeziora - wszystkie te piękne rzeczy pojawiły się na Ziemi, co przyniosło ludziom wiele radości i szczęścia. Bogowie byli zadowoleni i zdecydowali, że Eris i Pandora zostaną wysłane na Ziemię, aby żyły tam przez resztę swojego życia i pomagały ludziom. Ludzkość pozostała szczęśliwa i spełniona, a opowieść o Pandorze i jej puszcze stała się legendarnej historii o dwóch boginiach, które przyniosły na Ziemię wiele dobra.