Bezludna wyspa

Był to taki dzień, kiedy wszyscy są już ugotowani swoją pracą, codziennymi obowiązkami, miastem. Tak, po prostu chcieliśmy odpocząć. Nasza grupka, to ja, mój chłopak, jego siostra i jego najlepszy kumpel postanowiliśmy spędzić kilka dni na bezludnej wyspie. Taka zupełna cisza, spokój i brak cywilizacji to był nasz wymarzony cel. Po kilku godzinach płynięcia łodzią, dotarliśmy na naszą upragnioną wyspę. Słońce już schodziło i w powietrzu czuć było piękny morski zapach. W końcu zrzuciliśmy z łodzi nasze plecaki i zaczęliśmy się rozglądać po okolicy, rozprzestrzenić nasze namioty i przygotować miejsce na ognisko. Wyspa była naprawdę niesamowita! Wokół nas rozciągały się piękne białe plaże z turkusową wodą, otoczone palmami. Naprawdę to była bajka! Z każdą chwilą czuliśmy wspólny relaks i więź z naturą. Mogliśmy teraz zapomnieć o zgiełku miasta, o samochodach, o pracy, o wszystkim co nas przytłacza. Następnego dnia, po odkryciu, że nie jesteśmy sami na wyspie, postanowiliśmy udać się na łowy i poszukać żywności. Po kilku dniach, kiedy nasze zasoby zaczynały się kończyć, znaleźliśmy wiele owoców, ryb i innych smakołyków z morza. Nasza codzienna rutyna składała się z podstawowych czynności życiowych, które mogliśmy robić w pełni zrelaksowani i bez presji czasu. Jednym z moich ulubionych momentów było oglądanie zachodów słońca. Każdego dnia, o tej samej porze, siadaliśmy razem na plaży i podziwialiśmy, jak słońce zanurzało się w wodzie. To był prawdziwy raj. Jednak nasza beztroska nie trwała wiecznie. Po kilku dniach, usłyszeliśmy niezwykły odgłos. To był statek. Okazało się, że byliśmy już na bezludnej wyspie zbyt długo i nas zaczęto szukać. Wróciliśmy do cywilizacji, z przekonaniem, że chciemy na pewno wrócić do natury i pozostawić tę chaotyczną codzienność i korpo świat za sobą.